سوءاستفاده از کودکان

با بزرگتر شدن بچه ها ما والدین هم باید اطلاعات جانبیمون رو بیشتر کنیم تا بتونیم درست و به موقع از بروز اتفاقاتی که میتونه در سلامت روحی بچه هامون تاثیرمنفی بگذاره جلوگیری کنیم...یکی از اون موارد دادن اطلاعات درست و به وقتش در مورد مسایل جنسی هست.

آگاهی بچه ها در مورد مسایل جنسی چیزی هست که زیاد دانستنش برای بچه ها به مراتب خطرش خیلی خیلی کمتر از نادانستنش هست.

یه مقاله از خانم پرستو امیری کارشناس ارشد روانشناسی بالینی خوندم که دوست داشتم دوستای خوبم هم بخونن

"راه های پیشگیری از سوءاستفاده از کودکان"

سوء استفاده و آزار جنسی کودکان تاریخچه ای دیرینه در تمام ملل و فرهنگ ها دارد. درمان و یا تنبیه سوءاستفاده کنندگان و کودک آزاران، مقوله ای ست بسیار حائز اهمیت.
اما شاید مهم تر از آن، پیشگیری از این نوع آسیب های روانی و اجتماعی باشد. در این بین، عامل کلیدی و مهم، آموزش به کودکان و والدین آنها به عنوان مراقبت کننده های مستقیم و بی واسطه ی کودکان است.

در این نوشتار، سعی شده است که به طور خلاصه و فهرست وار، اصول و روش های مهم برای پیش گیری از مورد سوء استفاده قرار گرفتن کودکان، آموزش داده شود. این آموزش ها را عموما از سن دو الی 3 سالگی، هم برای دخترها و هم برای پسرها می توان آغاز کرد و در سن 5 الی شش سالگی کودک باید این موارد را به خوبی فرا گرفته باشد.
این آموزش ها در عین واضح و صریح بودن باید متناسب با سن کودک باشد و همچنین ترس بیش از حد یا کنجکاوی و حساسیت بیش از اندازه را به کودکان القا نکند. مطمئنا دستورات و راهنمایی های دیگری هم وجود دارد که از قلم افتاده؛ اگر احساس می کنید در این امر تجربه یا توانایی لازم را ندارید و یا نمی توانید با کودک خود ارتباط برقرار کنید، حتما با یک کارشناس مشورت کنید.

1- اصل مهم، این است که کودکان یاد بگیرند تنها از والدین خود دستورات شخصی و فردی را بپذیرند. به این معنا که یک فرد غریبه اجازه دستور دادن به کودک و یا وادار کردن کودک به انجام کاری را ندارد.

2- تنها والدین هستند که اجازه ی تنبیه کردن کودک را دارند. در بسیاری از موارد، سوءاستفاده کننده، از عمل جنسی به عنوان "تنبیه" استفاده می کند و به کودک القا می کند که چون کار بدی انجام داده، این عمل یک نوع تنبیه است. کودک باید یاد بگیرد که فقط و فقط والدین هستند که اجازه دارند او را تنبیه کنند.

3- نقاط و اندام های خصوصی و حریم شخصی بدنی را به کودک خود بیاموزید. نقاشی اندام ها و توضیح آنها و کاکردشان می تواند موثر باشد. حمام مکان مناسبی ست تا اینگونه آموزش ها با بازی همراه شود. مثلا نام اندام ها را به کودک یاد بدهید، ابتدا از اندام های غیر جنسی شروع کنید. ارزشمند بودن بدن کودک را به او آموزش دهید و به او یاد بدهید که این بدن متعلق به اوست و هیچ کس (اعم از مربیان و معلمان و دوستان و اقوام مثل پدربزرگ، عمو، دایی، خاله، عمه و ....) حق ندارند این اندام ها را لمس کنند یا نگاه کنند. و تنها والدین و پزشک، آن هم در حضور والدین و برای معاینه این اجازه را خواهند داشت.

4- در حمام خیلی زود کودکان را مستقل کنید و اجازه بدهید که نقاط بسیار خصوصی و اندام جنسی شان را خودشان شست و شو دهند.

5- هرگز کودکان را به همراه دوستان ، آشنایان و یا اقوام درجه دو (هر کسی غیر از والدین) به حمام، دست شویی یا استخر نفرستید.

6- تفاوت بین لمس خوب و لمس بد را به کودکان آموزش دهید. مثلا در آغوش گرفتن یا بوسیدن توسط یک دوست، معلم، عمو، دایی و ... می تواند از روی محبت ساده به کودک باشد یا از روی میل به سوءاستفاده و آزار. قانون کلی این است که هیچکس وقتی والدین حضور ندارند حق در آغوش گرفتن و بوسیدن کودک را ندارد.

7- از تنها گذاشتن کودکان در خانه دوستان، اقوام و یا همسایه ها خودداری کنید. این مسئله حتی شامل افرادی ست که شما به آنها اعتماد دارید.

8- از خوابیدن کودک در کنار افرادی غیر از والدین خودداری کنید. و اگر در منزلی با افراد دیگر زندگی می کنید در طول شب هرگاه که میتوانید به محل خواب کودکان سرکشی کنید.

9- کودکان باید بلد باشند که بدون حضور شما سوار ماشین هیچکس حتی افراد آشنا هم نشوند.

10- هرگز کودکان را برای معاینه و یا درمان توسط پزشک، با پزشک تنها نگذارید.

11- هرگز کودکتان را برخلاف میلش در آغوش نگیرید، لمس نکنید و نبوسید. به حریم شخصی فیزیکی او احترام بگذارید. او را وادار نکنید که برخلاف میلش کسی را ببوسد، در آغوش بگیرد یا محبت کند.

12- نه گفتن را (که در مقالات مختلف به تفصیل توضیح داده شده است) را به کودکان آموزش دهید.

13- به کودکان آموزش دهید برای گرفتن هر نوع هدیه یا خوراکی از هر فردی (اعم از آشنا یا ناآشنا) ابتدا از شما اجازه بگیرد.

14- به کودکان این اطمینان را بدهید که کسی نمی تواند به والدینش آسیب بزند. در بسیاری از موارد، فرد سو استفاده کننده با تهدید به اینکه اگر به کسی بگویی اتفاق بدی برای پدر و مادرت می افتد، کودک را می ترساند و وادار به اطاعت می کند.

15- مصداق های رفتاری سوءاستفاده کننده ها را با مثال هایی در حد فهم کودک توضیح دهید تا بتواند آنها را تشخیص دهد. مثلا کسی که بی دلیل به بدن شما نگاه میکند یا آن را لمس میکند. یا وقتی بزرگسالی از شما میخواهد کاری را انجام دهید که مایل نیستید و ... در تمام این موارد کودک باید بلد باشد بگوید نه و یا از آن فرد دوری کنید و یا موضوع را به شما گزارش دهد.

16- به کودک این اطمینان را بدهید که می تواند حرف هایش را با شما در میان بگذارد. و وقتی کودکی با شکایت از اینکه کسی آزارش داده به شما رجوع می کند با دقت به حرف هایش توجه کنید و از او بخواهید توضیح دهد که چه اتفاقی افتاده و او را جدی بگیرید.

17- به نشانه های حساس باشید. برخی علائم نشان دهنده ی سوءاستفاده ی احتمالی هستند. مثلا:
وقتی کودکی بیش از حد نسبت به اندام جنسی خود کنجکاو است و به اصطلاح با خودش "ور می رود". و یا سوال های عجیبی در این مورد می پرسد.
وقتی کودک به طور محسوس گوشه گیر، منزوی ، ترسو ویا پرخاشگر شده.
وقتی کودک مصرانه از مهمانی رفتن به منزل شخص خاصی یا همراهی با شخص خاصی اجتناب می ورزد. و یا برعکس به شدت به او می چسبد.
وقتی کودک مصرانه از رفتن به مدرسه، مهدکودک و یا کلاس اجتناب می کند.
وقتی کودک بی دلیل فرد خاصی را آدم بدی می نامد یا از او می ترسد.
به یاد داشته باشید که در بیشتر مواقع فرد سواستفاده کننده یک فرد آشنا ست و سو استفاده کننده ها، آدم های عجیب و غریبی نیستند که شما بتوانید به راحتی آنها را تشخیص دهید. اولین و مهمترین وظیفه ی والدین مراقبت از کودکی ست که توان دفاع از خود را ندارد.

در پایان والدین باید آگاه باشند که با کشف هر نوع سوءاستفاده از کودک حتما و سریع به روانشناس مراجعه کنند و از یک کارشناس برای حل مسئله کمک بخواهند. مخفی کردن اینگونه مسائل، بزرگترین ظلم در حق کودک است. کودک را به خاطر اتفاق پیش آمده سرزنش و یا دعوا نکنید.
در اغلب موارد کودکان خود احساس گناه و مقصر بودن دارند پس شما به عنوان والد باید از او حمایت بی قید وشرط برای حل این مسئله بکنید.
شاید شما گمان کنید که چون کودکان کم سن هستند این مسائل را فراموش خواهند کرد و یا متوجه اتفاق پیش آمده نیستند؛ اما متاسفانه در اغلب موارد، این مسائل به بدترین شکل، خود را در انواع اختلالات روانی، شخصیتی، جسمی و یا کژکاری های جنسی در نوجوانی و بزرگسالی نشان می دهند. با پیشگیریها وآموزش های ساده و یا درمان و مداخله ی به موقع می توان جلوی بسیاری از آسیب ها و تبعات آنها را گرفت.