سینه خیز رفتن مبینا

 قبل از هرچی روز کودک روبه دختر نازنینم و همه ی کودکان پاک دنیا تبریک می گم

*دخترم روزت مبارک*

دختر گلم کم کم داری سینه خیز رفتن رو یاد می گیری،وقتی که دمر می شی شروع می کنی هول محور پاهات می چرخی، اون روز قشنگ صدوهشتاد درجه چرخیدی و مامان و بابا رو متعجب و ذوق زده کردی.

روز جمعه رفتیم خونه مامان جون،آخه تولدخاله بودخاله یه کیک خوشگل به سفارش من کاکائویی خریده بود و اومده بودن خونه مامان جون،خیلی بهت خوش گذشت کلی ازت عکس گرفتیم،مخصوصا دایی کلی ازت عکس گرفت،همه خاله رو فراموش کرده بودن و هی با تو بازی می کردن و تو هم با خنده هات شادی رو به جمعمون آورده بودی.حتی وقتی خاله کیکش رو فوت کرد کسی حواسش به خاله نبود.

 دخترم تو این عکس همونطورکه می بینی روی دماغت رو زخم کردی.مامانی مرتب ناخن هات رو میگیره ولی نمیدونم چطوری خودت رو زخمی میکنی.نکن مامانی آخه دل مامان میشکنه وقتی میبینه صورتت زخم شده.این بارکه خون هم اومد،دوبار با پنبه تمیز کردم ولی دوباره خون اومد

شب خونه مامان جون موندیم آخه دانشگاهی که بابایی تدریس میکنه نزدیک خونه مامان جون هست،صبح داشتیم سبزی پاک میکردیم که غلط زدی و شروع کردی با انگشتای کوچولوت تشکت و چنگ زدن و خودت رو به جلو کشیدن،من و مامانی هم تشویقت می کردیم که بازم بیای جلو و تو هم هرازگاهی بعداز یه مقدار تلاش سرت و می آوردی بالا و یه خنده تحویلمون می دادی و دوباره سرت و می انداختی پایین و به تلاشت ادامه می دادی،آخر دستت و رسوندی به پارچه ی زیر سبزیها و هی می کشیدی به سمت دهنت.قربون اون تلاشت برم مامانی.

فکر کنم تا چند روز دیگه کامل بتونی سینه خیز بری.

*امروز دختر گلم سه ماه و بیست و چهار روزش هست*