رو ابرا تشریف دارم
ببخشیداز بس رو ابرا بهم خوش گذشته بود که یادم رفت بیام اینجا پستم و تکمیل کنم،این یه هفته ای که گذشت من و دخترم روزهای خوب و خوشی داشتیم،من خوشحال از اینکه دردانه ام اونقدر بزرگ شده که خودش تشخیص میده کی باید بره به دستشویی و دخترم خوشحال از درک اینکه بزرگ شده،اونقدراین کلمه رو دوست داره که به هیچ عنوان راضی نمیشه یبار هم بهش بگم کوچولوی مامان،هر روز صبح وقتی بیدار میشه یادآوری میکنه که من بزرگ شدم و مامان و بابا بهم جایزه دادن من میرم دستشوشو. تجربه ای که من تو این پروسه از رشد دخترم داشتم این بود که هیچ بچه ای مثل بچه ی دیگه نیست و هیچ نسخه ی یکسانی نمیشه برای همه ی بچه ها پیچید،باراولی که پروژه رو شروع کردم طبق خوانده ها شنیده هایم ع...